غزل
لُڙڪ اک ۾ چَپ تي چڻگاري هُجي.
خواب چمڪن رات ڀل ڪاري هُجي.
بادلن کي ناھ جَھل ڪِٿِ ڀي وسن،
سمنڊ يا ٿرَ جي تتل واري هُجي.
تُنهن جي يادُن جو وڌيو ائن قافلو،
مُئل ماضيءَ واڳ ڄڻ واري ھُجي.
ڪنڪري ڪنهن مهل ٿي اهڙي چُڀي،
ٿو لڳي ڄڻ چوٽ ڪاپاري هُجي.
زندگي ڍُڪُ ڍُڪُ ڪري پيَڻي پوي،
ڪا نہ ڪا ٿي آس ساٿاري هُجي.
رنگ سُهڻا ٿو ڀرين هر ڳالهہ ۾،
پر گلن جهڙي تہ هُٻڪاري هُجي.
بقلم: کيمن يوُ. موُلاڻي
2 comments:
https://www.facebook.com/2280538722170992/posts/2657410137817180/
واھ سائين کيمن مولاڻي صاحب واھ !
Post a Comment