غزل
محبتن جي مڳي لڳي ٿي،
اها تہ دل جي لڳي لڳي ٿي.
ٺلهي لڳي ٿي، خُمار جي کِل،
ملار جي رُت، ٺڳي لڳي ٿي.
بدن بدن ٿي وڃي وڪوڙي،
ٻري اُجهي ٿي، ڌڳي لڳي ٿي.
جڏهن بہ ٻيلي، کنڀي وڃن ٿا
تہ ٻانهن دل جي ڀڳي لڳي ٿي.
وِراڳ ۾ ٿي وري بہ وندري،
تياڳ سان دل، تڳي لڳي ٿي.
اقبال رند
No comments:
Post a Comment