غزل
زماني ڇڏيا ٽوڙي سپنن جا گُھنگهرو,
حياتي وڄائي پئي دردن جا گُھنگهرو.
وڇوڙي اکين ۾ مها ٻوڏ آندي,
ٻڌي ڪين سگهيو ڪو ڳوڙهن جا گُھنگهرو.
محبت جي پاڻي ۾ اوجر ڪري ڏي,
ڪسيا وقت جيڪي به جيون جا گُھنگهرو.
تماشائي ڇاتيء تي نظرون رکي ٿو,
سُڃاڻي اهو ڪيئن فاقن جا گُھنگهرو.
چيو يار دل جي اکين ۾ تون آھين,
چپن تي وڳا خوب مرڪن جا گُھنگهرو.
سُڪل ٺوٺ ست ۾ ڳڀي سُرت آندي,
روڪي ڪير هاڻي جذبن جا گُھنگهرو.
گهايل لغاري
No comments:
Post a Comment