غزل
شاعــري آ شينهن جي سـواري جِيان!
ڪـي پٽاٽا تـــــورڻـا نــاهــن مِيان!
ڪيتريون بُوندون اچن ٿيون ڊوڙنديون
بادلـــن کـي جـيئن ٿـــو ڌُوڻـو ڏِيان!
اُڀّ تـي آهي ٽنگيل ڪنهن وقت کان
چنڊ جـو اڄ مان رسو ٿـو ڇوڙِيان!
ڀـل وسامي دِيپ، منهنجي ديـد جو
سـونهن آڏو مان اگـر وحـشي ٿِيان!
ساھ ٿــڌڙا هئا فــرشـتن پئي ڀــريا
جـيئن جـانـا جي انگِي پيو کوليان!
ڏات آ ”سجــّاد“ هـي عــزّت ڏنــي
جاتي ڪاٿي منهنجي ٿئي ٿي آجِيان!
بيوس سجاد گاڏهي
No comments:
Post a Comment