#ڏاند_گاڏي!
جيئن ئي سج اک پٽي ته ڪر موڙي جاڳي پيس ۽ سج ڏانهن گُهوري ڏٺو ته ڪرڻن جو ڀونڊو اکين ۾ پيهي ويو! ڀونڊي کان پاڻ بچائي منهن تي رلهي وجهي پاسو ورائي سمهي پيس!
هڪ ڀيرو وري اگُهور ننڊ پئجي ويس ۽ خواب نگر ۾ پاڻ کي هڪ عاليشان بيل گاڏي (ڏاند گاڏي) تي ويٺل ڀانيو. بيل گاڏي ڪو ڏورانهون پنڌ پُچائي اچي مُک دوار تي بيٺي ۽ ڪوٽ جا ٻيئي مُک دوار نهايت ئي شاندار چٽن سان ڀرپور هُئا, ائين پئي محسوس ٿيو ڄڻ ڪي جيئريون جاڳنديون مورتيون هجن!
عقل ۽ ڪاريگريءَ جو خوبصورت منظر پسندي شهر ۾ داخل ٿيس, بيل گاڏي پڪين سرن جي سڻڪ تي راهي اڳتي وڌنڌي رهي. سڻڪ جي ٻنهي پاسي ماڻهن جي پيهه هئي ۽ هر ڪو ئي وکر جي دُوڪانن تي پنهنجي ضرورت جو وکر خريد ڪرڻ ۾ مشغول نظر آيا! هر ماڻهو جي هٿ ۾ وهنوار لاءِ مُهرن جون ٿيليهيون هيون, جنهن جي مٽاسٽا ڪري پنهنجي لاءِ وکر پيا وٺن!
شهر جي اڏوات به توري تڪي ڪيل هُئي ۽ عمارتن جي جڙت به پنهنجو مثال پاڻ هُئي. ماڻهن جي مُک تي مُرڪون ۽ سُرهاڻ هئي, شهر جي چوراهي ته مڌر آواز جو آلاپ ۽ رقص ۾ محو نرتڪي ۽ ماڻهن جي ميٺ مُحبت ڪمال هُئي!
رازا, واڍا ۽ ڪاريگر پنهنجي دور جي هنر ۽ ثقافت کي جيئندان ڏيندي نظر آيا, ڌرتي ماتا جي سندرتا ۽ جوڀن ئي سندن جي عبادت پئي لڳو!
هئڙو حيرت جهڙو ديس پسندو اڳتي پئي وڌيس ته گهٽيءَ مان گذرندڙ ڀاڄيءَ واري جي آواز تي سُجاڳ ٿي پيس ۽ ماٺ ميٺ ۾ اُٿي پنهنجي ڪرت سان لڳي ويس!
ڏينهن سارو ان ڏيهه تي سوچيندو رهيس, پر سا جهلڪ حقيقت ۾ ڪٿي به نه پسي سگهيس!
#آصف_ڪلهوڙو
No comments:
Post a Comment